Томизм

Страница: 1 ... 419420421422423424425426427428429 ... 463

581 Sum. theol., I, 76, 1, ad Resp.

582 Sum. theol., I, 75, 3, ad Resp.

583 Sum. theol., I, 75, 4, ad Resp.

584 Cont. Gent., II, 55, ad Omnis enim.

585 Cont. Gent., II, 56, ad Quae miscentur

586 Sum. theol., I, 75, 4, ad Resp. Cp. I, 76, 1, ad Resp. Cont. Gent., II, 56, ad Quae autem uniuntur.

587 Cont. Gent., II, 57, ad Animal et homo. De anima, qu. I, art. 1, ad Resp.

588 De anima, ibid.

589 Cont. Gent., II, 57, ad Illud quo aliquid.

590 Никомахова этика, X, 7, 1177 а. 12.

591 In II De anima, lect. 4, fed. Pirotta, 271-278, pp. 97-98. Sum. theol., I, 76, 1, ad Resp. De spirit, creat., qu. un., art. 2, ad Resp.

592 См. по этому вопросу M. de Wulf, Le traite des formes de Gilles de lessines (Les philosophes belges), Louvain, 1901. Насколько позволяет судить нынешнее состояние текстов, это воззрение может быть приписано Александру Гэльскому, Summa, р. II, qu. 63, п. 4. В том, что касается св. Бонавентуры, вопрос спорен. См. Ed. Lutz, Die Psychologie Bonaventuras nach den Quellen dargestellt, Munster, 1909, pp. 53-61.

593 De anima, qu. I, art. 9, ad Resp. Cont. Gent., II, 58, ad Quae attribuuntur. Sum. theol., I, 76, 4, ad Resp.

594 Sum. theol., I, 118, 2, ad 2m.

595 De spirit, creat., qu. un., art. 3, ad Resp.

596 Qu. disp. de Anima, qu. un., art. 9, ad Resp.

597 Sum. theol., I, 75. 4, ad Resp.

598 Sum. theol., I, 3, 7, ad Resp. 1. 76, 4. ad Sed contra, et I, 85, 5, ad 3m. Cont. Gent., II, 54, ad Tertia, et Quodlib., VII, 3, 7, ad 1m.

599 Sum. theol., 1, 75, 2, ad Im.

600 Это настолько верно, что для св. Фомы действительная проблема состоит в том, чтобы соединение души и тела не стало акцидентальным, как это имеет место в учении Платона: “Licet anima habeat esse completum, non tamen sequitur quod corpus ei accidentaliter uniatur: tum quia illud idem esse, quod est animae, communicat corpori, ut sit unum esse totius compositi; tum etiam quia, etsi possit per se subsistere, non tamen habet speciem compietam; sed corpus advenit ei ad completionem speciei” (Пусть даже душа обладает полнотой существования, отсюда тем не менее не следует, что тело соединено с нею акцидентально: во-первых, потому, что то же самое существование, каким обладает душа, сообщается и телу, являясь единым существованием всего состава; а во-вторых, потому также, что душа, хотя и может существовать сама по себе, тем не менее не обладает полнотой вида; тело же служит для неё видовым дополнением). De anima, qu. un., art. 1, ad 1m.

601 De anima, qu. un., art. 1, ad Resp., конец ответа.

602 Sum. theol., I, 75, 4, ad 2m.

— 424 —
Страница: 1 ... 419420421422423424425426427428429 ... 463